1.

Woorden. Altijd leuk. Handig voor gesprekken, om informatie uit te wisselen en ideetjes te schetsen enzo. Anderzijds, beperkend, atomistisch, niet-non-duaal. Een Zenmeester zei ooit dat alle spirituele ellende is ontstaan toen de eerste leermeester zijn mond open deed. Zelfs de grote stille, Ramana kon het niet laten. En de meeste leraren van tegenwoordig zijn behoorlijke praatjes makers, ondergetekende niet uitgezonderd. Sommigen bereiken zelfs, al dan niet bedoeld een rockster status, inclusief de gelijkenis van een rondreizend circus (wat moet dat geil zijn; spiritueel, en rijk en beroemd, mmm smullen, net een half-godje. Mijn ego’tje vond de bescheiden adoratie een tijdje best lekker, enerzijds. Anderzijds ontging het me niet maar al te menselijk te zijn. Vreemd gedoe allemaal, met van die voetstukjes enzo). Maar goed, non dualiteit, waar slaat dat op? Eigenlijk wel een leuk begrip, vooral omdat dualiteit zo opdringerig lijkt en steeds bevestigt lijkt te worden. En toch… Dag en nacht, dat lijkt twee, maar in werkelijkheid zie ik de nacht nooit met de dag vechten, en eb niet met vloed. Water is vochtig en vloeibaar, twee woorden maar een water… Waar twee of meer aspecten (lijken te) bestaan ontstaat al snel de indruk dat die aspecten tegendelen zijn, of strijdig aan elkaar. Maar in wezen vloeien de aspecten in elkaar over, of komen uit elkaar voort. De reden dat velen de boel als strijdig ervaren is omdat er een neiging is om onszelf af te splitsen van totaliteit. Ik en de wereld, jij en ik, ik en het leven. Ik en niet-ik. Als iemand pijn of verdriet ervaart, wordt het niet als onderdeel gezien van zichzelf, maar als iets wat ‘anders’ is en weg moet. We nemen snel een vijandige houding aan. We proberen ons ervan los te maken, te ontdoen, af te splitsen. Dus bestrijden, ontkennen, vermijden, vechten en vluchten. Feit is dat elk moment compleetheid IS. Er kan niks bij of af. Je bent dit-hier-nu. (en je kunt dus ook niet in of uit het moment – je bént dit moment). Als je jezelf als losstaand ervaart van wat er gebeurt, is veel buiten je. En daarvan zijn dingen die je wil en dingen die je niet wil. Ze zijn er in beide gevallen gewoon, maar het ene daar heb je verzet tegen en het andere wil je hebben. Dat is een dualistische houding. Door die houding fragmenteert alles schijnbaar en dat bevestigt het ik-gevoel. Zo ontstaat een prachtig zichzelf in stand houdend waansysteem. In werkelijkheid is de kenner en het gekende ongescheiden. Zodra er iets te kennen valt is er ook het kenner verschijnsel. Er is bewustzijn en iets om bewust van te zijn. Gelijktijdig. De term gelijktijdigheid gebruik ik daarom al jaren om te trachten dit gegeven helder te maken. Alles verschijnt gelijktijdig, Nu. Jij, wat er ervaren wordt en ervaren, zijn drie aspecten van wat-is. Elke ervaring bestaat dus uit: kenner, kennen, en het gekende. Niet-drie dus. Jij, lezen, en tekst: gelijktijdig: dit is HET. Dit geheel ben JIJ. Niet-twee, Niet-drie. Is leuk om dit te zeggen of schrijven en vrijwel nooit wordt het echt gevat. Het afgescheiden beleven van dingen zit er goed in. Is er met de paplepel ingeslagen. Jaren lange training heeft succes gehad. Is het van belang? Nee. Totaliteit is altijd Totaliteit. Sommigen (wat is dat nou weer?) ontdekken dat, sommigen niet. Zoals je ziet is taal vergeven van en gebaseerd op afgescheidenheid. Het lijkt steeds naar losstaande dingen te verwijzen: sommige mensen (alsof ‘mens’ los te maken is van ‘omgeving’. Alan Watts zei 60 jaar geleden al: dat de aarde ‘menst’ zoals een appelboom ‘appelt’. We staan niet los van de aarde/lucht/ruimte etc, maar zijn er een voorbrengsel of uitbreiding van. We komen dus ook niet ‘op’ aarde, maar zijn er een uitdrukking van. En vanwege de afgescheiden perceptie verwoesten we de omgeving en de levens van andere levende wezens – delen van onszelf in feite – met het grootste gemak. Wonderlijk en volstrekt logisch vanuit het afgescheiden perspectief. Als heelheid werkelijk wordt ervaren, gooi je geen olie in de sloot, gif op het land, en sluit je geen dieren op (ook niet in iets ‘diervriendelijker’ gevangenissen) of gooit ze shampoo in hun ogen. Jij bent het geheel, of: de wereld dat ben jij.