Dus hier nog een willekeurige selectie Valse noten, enjoy or not!

199. Schopenhauer en geluk. Of: een pessimist geeft altijd de beste raad. Plato, de proto-christen bij uitstek, deelde de menselijke ‘ziel’ op in drie delen: de rede, de sociale intelligentie, de driften. Schopenhauer heeft niks met zielen, maar behoudt de driedeling want: in de wereld, als relatief wezen besta je uit 3 delen: Wat je bent (temperament, intelligentie, gezondheid, kracht, talenten en beperkingen etc.), wat je hebt (bezittingen in brede zin), wat je lijkt te zijn (kort samengevat: je reputatie). Hoe briljant. Combineer dat met de ‘sociale intelligentie’, ofwel besef dat alle mensen geconflicteerde wezens zijn, dan hebben we een aardige opstap naar een als zinvol ervaren, flink en vitaliserend leven. 

200. Een Echt Mens vreest de confrontatie niet, maar is er evenmin op uit, het is geen doel op zich zoals bij de eeuwige ruziezoeker of moedwillige rebel. Maar niet zeggen wat men dient te zeggen, niet doen wat men weet wél te moeten doen heet: zwakte. Zwakte! Niet vriendelijkheid of compassie dus. Veel van wat voor vriendelijkheid en compassie doorgaat, is in wezen vermomde zwakte en vreesachtigheid.

201. Zit de mate van lijden of welbevinden vooral in wat iemand overkomt of bezit/verliest, of in hoe hij omgaat met wat het lot hem brengt, dus in hoe hij of zij is?

206. Ben zo blij dat we in een vrij land leven! Ja, nou! Want dan ben je helemaal vrij om van alles niet aan te kijken, niet te voelen, nergens echt bij stil te staan of eens echt over na te denken, jezelf fijn en permanent af te leiden en suf te entertainen en shoppen, dus helemaal vrij om met de rest der zombies en vampiers mee te doen. Ge-wel-dig indrukwekkend en geestrijk die vrijheid van je. Gelukkig ben jij helemaal normaal! Dream on, en scheer je weg! Ga ergens anders vrij zitten wezen, ja!?

210. De mens die van nature ontevreden is, zou zich toch eigenlijk dienen te verheugen als het noodlot hem eindelijk eens werkelijk bezoekt. Maar zich ergens over verheugen is verre van zo’n wezen, zelfs als deze wordt bevestigd in diens oordeel dat het leven louter misère is… De meest trieste vorm van zijn is die, welke gespeend is van ieder gevoel voor humor, zelfspot of ironie.

219. Variatie is de norm. – Hoe is het mogelijk om de ander als gelijke te beschouwen? De één heeft zijn ‘zwaartepunt’ in zichzelf liggen, bij een ander ligt deze vooral buiten zichzelf – al is dat ook vooral voor zichzelf, al weet deze dat (liever) niet. Hoe kunnen de één en de ander elkaar als gelijke beschouwen? De één is uit op roem en succes, de ander op stilte en studie. De één is extravert, de ander introvert. De één vastberaden en krachtdadig, de ander angstig en een beetje dom. Ze zijn enkel gelijk als soort: de aangeklede aapmens, verder verschilt bijna alles. Kan een werkelijke volwassene, een echt Individu van 45, een adolescent of puber van 45 jaar als gelijke zien, of andersom? Ziet een consciëntieus iemand, de chaotica als gelijke? De filosoof, de vandalist? De danser, de klungel? De dichter, de bankier? De milieufanaat (of klimaatdoemdenker), de hebzuchtige? Zien antifascisten fascisten als gelijken, en omgekeerd? En linksen, rechtsen? Gelijkheid, gelijkheid, niemand doet aan gelijkheid, behalve als ideologische lippendienst, of iets vaags en overkoepelends in het kader van mensenrechten. Alle oordelen en meningen over anderen weerspreken de oppervlakkige, aangeleerde gedachten over gelijkheid. Tegelijk wordt er naarstig naar gelijkgestemden of gelijksoortigen gezocht uit vrees voor eenzaamheid en feiten. (En gelukkig maar, zou ik denken, het zou anders knap snel saai worden…)

220. Ik krijg toch een beetje de indruk dat je op me neerkijkt. Nou, zo zie je maar dat zelfs jij soms per ongeluk tot een adequate indruk in staat bent.

341. Ik zoek bevrijding. Een volstrekte leugen, meneer. Alles wat u doet zit uw inherente vrijheid in de weg. Aanpassen, pleasen, indekken, veinzen, conformeren, meelopen, ontwijken, afleiden, vermijden, en u nodeloos opwinden. Dat is wat u doet. Elke stap die u zet, en alles wat u zegt en denkt, is in essentie een leugen, een vervorming. Bevrijding is de afwezigheid daarvan.

414. Stijlfiguur der geestelijke armoede. – ‘Het’ komt allemaal door … ‘het kapitalisme’, ‘de corrupte regering’, ‘de cultuurmarxisten’, ‘de overheid’, ‘de buitenlanders’, ‘het racisme’, ‘de communisten’, ‘de ongelijkheid’, ‘de linkse rakkers’, ‘de neoconservatieven’, ‘de profiteurs’, ’het patriarchaat’, ‘de feminisering’, ’de illuminatie’, … ‘de joden’…?

875. April 2021 – En – behold – er ging een schok door de lhbti-‘gemeenschap’! Er blijken ineens, zomaar, ook lhtbi’ers te zijn die als hufter of sexual predator opereren, in dit geval een D66’er! Wie had dat nou verwacht???? Alle andersgeaarden waren toch per definitie betere, fijne, lieve, eerlijke en goede mensen, right? En een gezellige en ultra morele verheven club waar iedereen van iedereen houdt?

En zoals immer – BORING: verontwaardiging alom, want ‘ze’ blijken zomaar ineens menselijk, al te menselijk… Er ging ook een jongeman, een tv-figuur, en biseksueel naar eigen zeggen, een docu maken over het misprijzen dat hij naar zich toe krijgt van homo’s, lesbo’s en transjes – het knulletje was geschokt over zoveel veroordelend en ander negatief gedoe in ‘zijn’ ‘community’… zucht. Zo ‘gelijk’ vinden ze elkaar blijkbaar niet, en heel tolerant doet men dus ook al niet naar elkaar… blijkbaar houden ze toch niet zo van diversiteit als ze doen voorkomen (want een bi-man is – bijvoorbeeld – eigenlijk een verkapte homo volgens de ‘echte’ homo’s, zo zei die knul. En zo hebben de onderlinge letters allerlei oordelen over andere letters, en is er veel geruzie binnen de letters – uiteraard!).

Wat een wonder (not.)

Tja. April doet wat-ie wil – dat wil zeggen, wat-ie niet laten kan, en de mens uiteraard net zo, van welke geaardheid of kleur of identiteitskeuze of -probleem of –hangup dan ook. 

Bij Woensel, wat een dom gedoe. Snel een rerun van Dexter kijken of van The Sopranos ofzo… 
Voor de goede orde, het interesseert me geen ene ruk met welke letter uit het alfabet je jezelf wil definiëren (en ben tegen het wegzetten, lastigvallen of achterstellen van mensen op basis van één simplistisch kenmerk). Eendimensionale definiëring is sowieso absurd en simplistisch, maar wat me hierin interesseert is: de stompzinnigheid. Maar ja, het domheidsquotiënt van Cipolla leert ons dat homo’s uiteraard net zo dom (of vals) kunnen zijn als hetero’s, lesbo’s, aseksuelen, fluïden, fetisjisten, SM’ers of wie dan ook, met of zonder kleur, met of zonder haar of handicap. Het zijn immers allemaal: mensen!

877. Community’s zijn social constructs. – Steeds is er maar sprake van een of andere community, ik had het er al even over. Alsof de ‘leden’ van een bepaalde ‘community’ (gebaseerd op één kenmerk) allemaal hetzelfde vinden, willen, doen en denken… Er zijn tevens steeds ‘woordvoerders’ in beeld van een of andere community, – wie heeft die eigenlijk aangesteld of gekozen, en vertegenwoordigen die echt de hele groep in kwestie? – ik weet dat dat niet zo is. 

Nog zoiets: wanneer mensen worden weggezet vanwege één kenmerk heet het racisme, seksisme, homofobie, islamofobie of iets dergelijks en dat is dan ‘slecht’, maar als hetzelfde eendimensionale kenmerk gebruikt wordt om ergens voor op te komen, of een community te verzinnen is het ineens goed? Mensen zijn rare beesten… 
Dus waarschijnlijk om meer macht te suggereren en verkrijgen maken ideologen van (plukjes) minderheden snel een community, zoals de LHBTI-community (of the Black community) enzo. Nou, let me tell you, die letters vormen afzonderlijk al geen echte community’s en onderling hebben ze ook erg weinig gemeen, en vaak erg weinig met elkaar op. De L’s niet met de H’s, en die samen niet met de B’s enzovoorts. Die LHBTI-regenboog-whatever community bestaat helemaal niet!
En al snap ik ook wel dat je als ‘groep’ meer invloed kunt uitoefenen dan in je eentje, en dat iedereen als mens behandelt wil worden, laat dit onverlet dat die zogenaamde ‘communities’ feitelijk verzinsels zijn…

897. Vrolijke wraaklust. – Gaat u (nog steeds?) gebukt onder ‘de onrechtvaardige maatschappij’, uw vervelende verleden, oneerlijke collega’s, klote ouders, het ondeugdelijke ‘systeem’ of erger nog: een ongedefinieerd ‘ze’ die al het kwaad veroorzaken? 
Herinner u dan het bekende joodse spreekwoord dat na de holocaust wel werd gebezigd: ‘De beste vorm van wraak is gelukkig zijn’.

Knuf ofzo…