Verschenen in InZicht nr.59, november 2013.

Het leuke van wakker zijn is dat het geen moeite kost. Doen door niet doen klinkt heel bijzonder en wijs, maar stelt niks voor als je even de gelegenheid ten baat neemt om te kijken. Wat is doen? Nou, jongleren met negatieve gedachten of verwachtingen bijvoorbeeld. De geven je zo’n lekker gevoel van ‘zelf’. Anderen of jezelf veroordelen, je persoonlijke geschiedenis in de  lucht houden. Weerstand bieden aan een emotie of gevoel dat zich omhoogwerkt om zich te bevrijden. Vasthouden aan zogenaamde geliefden of familieleden. Je zorgen maken. Allemaal doen. De meeste mensen leven niet in de energetische ruimte die voelbaar is in wat je het lichaam noemt, maar in de krappe volgestouwde zolder van hun hoofd. Waar spinnenwebben, oude rommel, niet onderzochte maar gekoesterde geloofjes wonen, en spoken en geheimen. De kletskous in het hoofd aanzien voor wie je bent, dat is doen.

Gewoon zijn kost geen moeite. Dat is er al, gratis en voor niks. Het continue ontkennen van de werkelijkheid, dat je niet-iets bent, dat is doen en kost bakken energie. Voldoen aan, anticiperen op, voorkomen dat, accepteren, proberen nu te zijn, ergens vanaf willen, iets te pakken willen krijgen, bewijzen dat je goed genoeg bent, een nieuwe vrouw of man veroveren, een betere baan willen hebben, allemaal ge-doe.

Het zijn dit soort strategieën die je nooit of te nimmer vervulling zullen geven, maar je gevangen houden in de illusie van het zelf. De innerlijke dialogen houden je weg bij de werkelijkheid. Zo blijf je de slaaf van de praatjesmaker.

Vaak zeg ik tegen mensen dat mijn werk bijzonder eenvoudig is, kost dus geen moeite. Ik ben als functie de handlanger van je intuïtie, niets meer en niets minder. Ik vertel wat je eigenlijk al weet, maar steeds weer ontloopt. Omdat je je laat aanpraten dat het gevaarlijk is te volgen wat waar en echt is in je. Omdat je bang bent voor vrijheid en wat het kost om authentiek te zijn. En je ego is per definitie blind voor wat het kost om niet jezelf te zijn.

Vervulling komt niet door wat je bereikt in de wereld, wat je presteert of hoeveel fakebook vrienden je hebt, of hoeveel leraren je hebt bezocht of hoeveel spirituele ervaringen je hebt gehad. Vervulling komt door niet-doen. Het simpelweg en rechtstreeks ervaren van de (bij gebrek aan een beter woord) energetische bewuste ruimte die er al is. Het rechtstreeks ontspannen in ZIJN. Nu.

Elke gedachte, mooi of lelijk, rijst erin op en verdwijnt er weer in. Die beschikbaarheid leren voelen is van cruciaal belang wanneer je vrij en echt wil zijn. Vasthouden aan de praatjesmaker zal je leven beperken en verpesten. Zo simpel is het. Wat je ook denk, het gaat over een verzonnen ‘ik’. Wat je ook vreest of gelooft of wenst, het is van het verzonnen ik. Van je cipier. Ik zou bijna zeggen van de duivel (voor de zogenaamde christenen onder ons). Zei Jezus niet al dat we ons zelf moesten verwerpen? Ons leven verliezen. Daarmee bedoelde hij simpelweg de verwerping van het valse zelf, de storyteller, de believer. Geloven is doen. Geloven in de story of self, is doen.

Bewustzijn heeft geen geloof, aanbidding of ondersteuning nodig. De vader is niet iemand. De heilige geest ook niet. Jij en de vader zijn niet-twee. De heilige geest kan je nu aanraken, elk moment is er de mogelijkheid van ontwaken. Je bent doende of je bent. Als je bent, al is het maar even zul je worden aangeraakt, en kan er de spontane herkenning zijn dat je stralende leegte bent, en niet iemand die daar en daar geboren is en dit of dat moet voorstellen, en hier en daar voor moet oppassen.

Ik-denken is doen. Waarnemen is zijn. Een houding aannemen is doen. Iets totaal integraal ervaren zoals het is, is zijn. Je verzetten is doen, namelijk toegeven aan angst-denken. Dat hele ding wat je gelooft te zijn, maar wat je feitelijk waarneemt, is louter angst in actie. Wie buigt voor angst is gevangen en vergooit zijn of haar kansen. Wie staat en ademt en gewoon voelt en kijkt heeft kans. Breathe on little sister (or brother), breathe on.

Stap terug. Voel en observeer al wat opkomt en verdwijnt. Wat komt en gaat is niet wat je werkelijk bent. Je bent het licht (van bewustzijn), het leven, de weg (die nergens vandaan komt en nergens heen gaat). YOU ARE.

Deze tekst staat ook in Engelse vertaling op de site, zie het kopje English 

In satsang worden dit soort zaken uiteraard ook besproken.

Het zou tof zijn als je af en toe eens een boekcover (of web-artikel of video) van me op je socials zou willen posten, met of zonder commentaartje… wie weet heeft iemand er iets aan, behalve mijn website en youtube kanaal heb ik geen pr kanalen, maar jullie samen…