Verschenen in Inzicht nr.2, mei 2010.

Love is a fire
Burns down all that it sees
Burns down everything
Everything you think
Burns down
Everything you say*

Liefde is duur. Het kost alles. Als het om echte liefde gaat natuurlijk. Liefde en leegte zijn twee termen voor hetzelfde. Ze slaan op de afwezigheid van jou. Meestal worden natuurlijk zaken met de banier van liefde behangen die het helemaal niet zijn, en wie liefde wenst, zou zijn eigen liefdeloosheid moeten onderzoeken en doorvoelen zoals ik al eens eerder schreef.

Ware liefde maakt gaandeweg een eind aan het systeem waarmee je je hebt vereenzelvigd, een einde aan het valse in je, vandaar dat een ‘ik’ nooit kan liefhebben. Strikt genomen kan de zin: ‘ik heb je lief’ dus eigenlijk niet. Wat we meestal met liefde bedoelen zijn afhankelijkheid, behoeftigheid aan aandacht en veiligheid en dergelijken. Het zit meer is de sfeer van behoeften dan in de sfeer van liefde, het is meestal een soort handel. Ook in spritituele zin overigens, het houden van de guru bijvoorbeeld duurt ook maar zolang het de zoeker iets oplevert, al zal vrijwel niemand die zich zogenaamd heeft overgeven aan een guru (om vrij te worden, haha) dat willen erkennen of zelfs maar onderzoeken.

Voor liefde voor god geldt hetzelfde: punt een weet je niet wat het is (god bedoel ik) en punt twee: de zogenaamde liefde gaat meestal om vragen om dingen en ‘hem’ vrezen. Zoals ook de goedkeuring van de partner, familie, vrienden, collega’s, guru, pastoor gezocht wordt en de afwijzing wordt gevreesd. Bovenstaande is steeds bezig, en van groot belang zolang je nog gelooft in de leugen het denk-emotie ding te zijn. Werkelijke liefde is vrijheid, is afwezigheid van angst-controle neigingen.

Als echte liefde toeslaat (want die kun je niet maken of oefenen) dan ga je eraan, zou je kunnen zeggen. Dan gaat je afgescheidenheid eraan, je eigendunk, je op vrees en verlangen gebaseerde spirituele en sociale gedoe, dan word je echt. En wie echt IS, heeft geen bevestiging meer nodig van wie of wat dan ook. Een echt mens hoeft niet meer te geloven, vrezen, bedelen, zoeken.

Dus: love is a fire.

In wezen is alles wat we (al dan niet spiritueel) doen en proberen juist verhinderen dat het vuur oplaait, ook al pretenderen we vrijheid of liefde te zoeken. We verhinderen dat liefde of waarheid tot ons doordringt. Even echt goed kijken en voelen en dan zien we wat we met houden van bedoelen: vastklampen, nodig hebben, weg blijven bij de echte pijn, de echte kern van de zaak. Zo houden we in werkelijkheid meer van ons verdedigingssysteem, ons ego dan van wat dan ook. We denken die immers te zijn, dus wordt met hand en tand het systeem verdedigd. Waartegen? Tegen liefde, waarheid, leegte, verandering, confrontatie. In stand houden is het motto, doorgaan. Voorkomen dat het stopt en uiteen valt en vlam vat. Want anders val je buiten de boot en houdt niemand meer van je.

Angst voor liefdesverlies (wat geen liefdesverlies maar goedkeuringsverlies is) is een enorme motor. We denken, nee voelen, ‘als ik echt word raak ik alles kwijt. Als ik werkelijk liefheb dan……..valt alles uiteen, dan ga ik eraan’. En in zekere zin is dat zo, met dien verstande dat enkel het onechte wijkt. En al die valse liefde die je verdiende met aanpassing, please gedrag, manipulatie en dergelijke, was nooit liefde, maar gekochte aandacht en goedkeuring. Gekocht met als prijs: echtheid. Jezelf verloochenen om erbij te horen, om mee te mogen lopen met de kudde. Vrijheid en authenticiteit inruilen voor namaak liefde, namaak veiligheid, namaak samen-zijn. Gelukkig kun je liefde of waarheid niet doen, hooguit kun je het niet langer vermijden, kun je wat eerlijker zijn.

Als je echt gaat kijken en gaat voelen, echt liefhebt, verbrandt alles wat vals is… alles wat je denkt, alles wat je zegt….

*Met dank aan Marilyn Manson: deel songtekst van het nummer : Just a car crash away. En hopelijk staan er nog wat warmere en meer sussende romantische stukjes in dit InZicht nummer…  lots of love, h