Ja, de Trilogie is nu compleet! Boek 3 is nu ook beschikbaar…. en de e-book versie ook, met Boek 2 en 3 in-een!
In een recente satsang kwam onze ‘schaduw’ aan bod. Ik zei: ‘een van de kenmerken van de menselijke aard is het ontkennen van de menselijke aard. Maar het feit is dat die duister en rommelig is…, enne… toeval bestaat!’
(* Voor de paperback van Rozengeur en Prikkeldraad kun je bij bol of Samsara terecht. Valse Noten bestellen via de HL-Bol-pagina (e.d.) kan uiteraard ook – schrijf a.j.b. even review als je bij Bol koopt!
Valse noten – Boek 1 kost 24,95 – Boek 2 & 3 elk € 25,95. De ebook versie (Bevattende Boek 2 & 3) kost € 24,99: twee voor de prijs van één! (Dringend verzoek: koop je e-books van mijn werk via de BNB pagina, dat scheelt mij ruim 30% aan inkomsten, maar kost jou niks meer… dank!)
Gebruikshandleiding van de VALSE NOTEN TRILOGIE: De Valse noten-serie is eigenlijk bedoeld om er dagelijks hooguit een klein aantal van in te nemen (hooguit 6 of 10 per keer, of één lange noot), er vervolgens over na te denken, te laten rondzingen in uw systeem, ze nogmaals te lezen alvorens verder te gaan, en tevens te observeren wat het in u doet, ermee ‘te werken’.
Ze zijn er dus eigenlijk niet voor om met tientallen achter elkaar te lezen!
RUSTIG GEBRUIKT dringen dingen gaandeweg door, mede door terugkerende thema’s, ‘herhalingen’ of verwante pointes. Bij te veel achterelkaar doorlezen mist men niet enkel veel, maar loopt men tevens sneller de kans op een ‘overload’ of tamelijk primaire, gevoelsmatige (anti)reacties en/of irritatie… diverse thema’s worden tevens gaandeweg verder uitgediept of vanuit aanvullende invalshoeken benaderd… dus te snel conclusies trekken na een valse noot is soms nogal voorbarig. Ons on(der)bewuste vaart wel bij aandachtig innemen, erover contempleren, het even laten, voordat we weer verder gaan.
Gebruik deze tools – want dat zijn het – dus op wijze wijze a.u.b. – anders mist u wellicht de potentie die dit project bevat: u resistenter, flinker, bewuster, en wijzer maken, en u van kennis voorzien… bovendien is dan het vele werk dat ik erin stak tamelijk nutteloos voor u… en z’n doel voorbijgeschoten – en geloof me, er ging veel ‘werk’ in zitten, zowel wat het lezen betreft als het schrijven ervan.
Aandachtige vertraging én bewuste herhaling zorgen voor verdieping… terwijl haastige spoed…
Dus, herlees liever de paar noten van de dag, (vooral de ‘lastige’ zijn van belang), dan maar voort te razen. Zo geeft u zichzelf en mijn arbeid meer kans. Thanx!
En bedenk wat Schopenhauer ons leerde: een goed boek verdient het om 2 maal achtereen gelezen te worden.’ Indeed, en een jaar later nogmaals, zeg ik dan… en 3 jaar later nog een keer… die ik ook met allerlei werken…
Geholpen door mijn immobilisatie had ik totaal niet door hoeveel ik had geschreven totdat Kasia – na Cecile’s correcties en feedback – de boel ging ‘inlopen’ in InDesign. Het bleken zo’n 600 pagina’s (!!!) te zijn geworden. Ai! Dat past niet in één band, want dan valt ie uit elkaar, of wordt ie peperduur. De Tao van Hans was met z’n bijna 400 pagina’s al net binnen de marges van wat een gelijmd boekwerk aankan (lees mijn Tao ook eens… u might learn a thing or twenty! Grijns.) U hoeft zich voorlopig dus niet te vervelen… één hoofdstuk (De Tao van Hans) of twee pagina’s per dag (Noten), en u leert elke dag weer iets bij of af… Boek 2 bevat 290 pagina’s, Boek 3 iets meer dan 310…
Het complete Valse noten project startte eigenlijk begin 2020 al (al wist ik toen nog niet dat het tot drie boeken zou leiden), en is een veelzijdige, vrije, brutale (?) en expressieve neerslag van observaties, gedachten, opinies, duidingen, kritieken, ironische noties en andere educatieve prikkelingen, geïnitieerd door levenservaring, gesprekken, bijeenkomsten, van wat ik zoal zag (ik bedoel ook qua docu’s, series, kunst, nieuwsberichten, interacties, bekeken debatten, interviews, tweegesprekken, enzovoorts) en van wat ik zoal meemaakte. En natuurlijk ook een weerslag (van het effect) van het lezen van ruim 650, zeer gevarieerde, maar wel serieuze boeken sinds begin 2020 – en uiteraard van de nawerking van de vele, vele honderden die ik de paar jaar daarvoor al las (en al wat daarvoor tot me kwam). Een nogal open en uit de hand gelopen collectie notitieboeken dus… over eigenlijk alles wat ons, menselijke dieren aangaat, beweegt, leidt en misleidt, op allerlei betekenisvolle niveaus…
Dus, het tweede deel bleken twee flinke boeken geworden te zijn, en deze zijn geschreven tussen februari ’21 en januari ’24.
Ik heb mijn werk gedaan, en u kunt weer even vooruit, tenminste als uw blik niet te bepekt is, en u beseft dat de menselijke natuur nogal rommelig is en indien u enige kennis, schuring, herijking of helderheid niet schuwt – en zoals ik beseft – als redelijk wezen zijnde – nog heel veel niet te weten. Het werk is er ook voor diegenen (intelligente lieden dus) die niet de illusie hebben dat enkel ‘spirituele noties’ (of boekjes) van belang zijn in het bestaan. Inclusief allerlei inzichten over ons als ‘multi-layerered betings’, de werking van ons onbewuste, onze hersenmodules, hoe creatieve processen (inclusief ‘inspiratie’) werken enzovoorts…
De meeste van onze problemen ontstaan immers vooral tussen en vanwege (de omgang met mede-) mensen, enden met name vanwege allerlei maatschappelijke, sociale, politieke, sentimentele, bevooroordeelde, culturele, gevoelsmatige, morele en intellectuele misvattingen, een groot gebrek aan moderne kennis (maar tevens door verveling, onverschilligheid, nihilisme en onwetendheid uiteraard), en absoluut niet enkel of zelfs maar vooral omdat men niet ‘spiritueel’ of advaitisch genoeg zou zijn (vele ‘spirituelen’ zijn in wezen nog verder verwijderd van de werkelijkheid dan ze zouden willen weten, en zien allerlei nabije vijanden van de waarheid (sprookjes) voor de waarheid aan). Dat is mij wel duidelijk geworden na ruim 25 jaar actief zijn als advaita leraar, schrijver, denker, lezer, observer, deler en spreker – ik begon feitelijk reeds in 1996!!!
Ik ken ons inmiddels vrij aardig. Evenwel staan er zeker ook allerlei advaitische teksten en pointers in de Valse noten Trilogie – en klinken die perspectieven en inzichten er danig in door.
Mijn serie filosofische fragmenten, vanaf “Aan de leiband” en “De Tao van Hans”, is tevens te zien als antidode tegen de toenemende naïviteit, fragiliteit en andere vormen van gepolariseerde of primitieve verdwazing van onze tijd. En als noodzakelijke prikkelingen voor uw immuunsysteem… als oproep tot en handreiking voor meer eigenheid en zinvol Verstaan en adequate kennis…
Er is namelijk zoveel aan wijsheid, kennis, inzicht, onderzoek, en zoveel geestigs, creatiefs en ironisch ook, en er zijn zoveel frisse, verruimende, corrigerende en verassende vensters, bewijzen en perspectieven beschikbaar, dat er altijd veel te ontdekken valt – voor de geïnteresseerde mens tenminste, niet voor degenen die reeds menen alles te weten of mensen die niet kunnen of willen leren of menen dat alles te moeilijk is als het niet op tiktok niveau wordt aangeboden (en zichzelf aldus een brevet van onvermogen geven), of menen dat enkel wat spirituele zou zijn, zinvol is (wat nogal closed minded en erg lui is, by the way).
Er is immers ook veel stompzinnigs, absolutistisch, gebiased, ontwetend, naïefs en egoïstisch in ons, dat we ons te vaak en te graag verschuilen achter fraaie morele opvattingen, spiritueel of humanistisch of ‘stoer’ klinkende fantasieën en andere utopische, primitieve of naïeve ‘gevoelens’ – dat we best wat kunnen gebruiken als antidote of medicijn tegen onnozelheid, overidentificatie of te gefixeerd zijn op één lens. M’n werk is er om volwaardiger en wakkerder te helpen worden en/of minder fragiel, eendimensionaal of simplistisch dus.
Daartoe dient mijn werk en m’n schrijverijen ondermeer. Om te stimuleren opnieuw te kijken, kritischer te zijn, minder kinderlijk misschien, realistischer, eerlijker, autonomer en flinker, en daarmee minder vatbaar voor allerlei ‘sociaal’ ideologisch zwart-witdenken, dat steeds meer om zich heen grijpt. Voor de (potentieel) Echte Mensen dus…
Mijn serie ‘filosofische fragmenten’ is trouwens tevens bedoeld voor mensen die geen tijd hebben (of beter: nemen) om honderd of meer zinvolle boeken per jaar te lezen – wat ik nu eenmaal wel doe – of voor hen die van veel moderne denkers, kennis of inzichten te weinig weten – als introductie, verheldering, aanvulling, handreiking én uitnodiging dus. Zoals een aantal reviewers al opmerkten biedt die serie boeken (vanaf Aan de leiband) in feite de toegang tot een zeer ruime bibliotheek aan zonder dat men ‘737 boeken hoeft te lezen, zoals Hans blijkbaar wel doet’, zoals een reviewer schreef.
Daarnaast – naast respons op wat ik zoal las en bestudeerde – deel ik vrijuit talloze observaties, tussentijdse opvattingen, inzichten, vragen, stellingen, perspectieven (en provocaties – sommige stukjes zijn bar vervelend, zeg maar) die zijn gebaseerd op een ruime ervaring aangaande het menselijke dier die mede is ontstaan door bijna 30 jaar spreken, onderrichten en intensief werken met allerlei mensen, en al langer dan dat rond te kijken, te interacteren, te werken, lezen, musiceren, opletten, naar binnen te kijken en dus altijd al (vanaf m’n 14e): veel te lezen en luisteren.
(Dank aan allen die mijn pad kruisten, inclusief alle auteurs, leraren, musici en kunstenaars!) Ik ken ons vrij goed inmiddels, zoals gezegd, en hou er weinig illusies meer op na – maar merk dat velen dat nog wel doen. Maar ja, ik ben ook al bijna 60 (fuck, what happened?), mag ook wel eens (grijns). Ik wil dan ook graag dat u resistenter, vitaler, vrijer en wakkerder wordt. En daarom deel ik mijn uit de hand gelopen notitieboeken open, onverbloemd, ongekuist en met plezier met u. Opdat het u goed mag doen, mag prikkelen, irriteren, upgraden, verhelderen, doen wakker schudden, en geïnteresseerder en vitaler mag doen leven enzovoorts. Er was overigens geen ‘sensitivity reader’ bij betrokken… zoals ik als ‘triggerwarning’ aan het begin van Boek 2 heb vermeld.
Weet wel: van papier lezen is beter voor ons brein (dringt dieper door)… maar ik snap het gemak, en de extra mogelijkheden die een e-book biedt (lees echter wat trager! – Aandachtiger – neem meer pauzes)…
(Papier werd veel duurder helaas en nu dreigt ook de btw op boeken – en kranten – van 9% naar 21 % te gaan – dat betekent helaas stijgende prijzen en/of minder marge… dacht dat men wilde dat we meer gingen lezen, en moeite hadden aangaande taalvaardigheid in Nederland?) Slecht plan, teken de petitie tegen die BTW-verhoging! En koop meer boeken en e-books!
(TIP: lees extra traag als je een ebook leest, en pauzeer iets vaker – tot je aandacht weer echt ‘aan’ is – beeldscherm lezen zet immers aan tot haastige – scrollende of scannende – oppervlakkigheid… – en bedenk: ik heb zeer veel aandacht en tijd geïnvesteerd om alles te lezen, overdenken en schrijven – vele tientallen malen meer dan het u kost om het te lezen…).
Hier plaats ik vast een lijstje met willekeurige fragmenten (zonder hun context of verdere verklaring of onderbouwing, losse dus zinnen uit de twee delen).
“Het zit zowel in onze aard om zwakkeren uit te buiten en te misbruiken, als om zwakkeren te willen helpen… ze met rust laten is nog niet zo gemakkelijk blijkbaar…
Het is een vorm van universeel bijgeloof om te menen dat universele ontwikkelingen of ‘waarden’ vanzelfsprekend ‘goed’ zouden zijn.
Een van de meest vervelende, opdringerige en saaie, dingen is wanneer mensen je hun dromen gaan vertellen…
Macht verkrijgen over onszelf is zeldzaam, macht uitleven op anderen stelselmatig populair. Onszelf overwinnen is namelijk lastiger dan een ander eronder krijgen.
Er zijn menselijke mogelijkheden, maar geen ‘bedoelingen’ noch een goddelijk plan.
Authenticiteit heeft te maken met trouw zijn aan jezelf, niet met emotionele incontinentie of narcisme.
Zowel zelfverraad als zelfverheffing zijn het tegendeel van eigenheid.
Bij velen betekent de roep om rechtvaardigheid zoveel als een roep om macht, of het betekent niet veel meer dan: wanneer ik (of mijn tribe) mijn zin krijg is het rechtvaardig, zo niet dan is het onrechtvaardig. Openbaringen komen niet van ‘boven’ maar van binnenuit!
Trauma onderschatten is net zo erg als alles ertoe verheffen.
Wie de menselijke aard niet kent noemt alles al snel ‘onderdrukking’ (wat in wezen een christelijk-dualistisch ‘goed versus kwaad’ derivaat is, dat ook bij marxisten en in andere ideologieën populair is).
Ook onoprechtheid en gewetensloosheid zijn te trainen. Is dat gelukt, dan kost overtuigend spreken ongeacht de omstandigheden weinig moeite meer.
Je kunt pas op je gevoel gaan vertrouwen indien je helder, eerlijk en ‘schoon’ genoeg bent!
Assimilatie is geen bevrijding! Als iedereen gelijk is, is niemand vrij noch zichzelf.
Hoe vertrouwder iets wordt, hoe minder men ervan ziet of meekrijgt. Men noemt dit de wet van het waarnemingsverlies.
Je maakt je altijd druk om je zelfbeeld, zelden om jezelf.
Goede verstaanders zijn altijd ‘muzikaal’.
Wie het te druk heeft, weet dus niet wat belangrijk is.
Ergens mee zitten is iets heel anders als ergens-mee-zijn!
Ik hou van weldenkende mensen. Ik bedoel, ik hou van mensen die wél denken.”
P.R. – Gebruik a.u.b. uw socials om mijn werk te promoten, post af een toe wat Valse noten, een boekomslag, een video, een column of artikel, of wat dan ook, en/of schrijf een review indien u iets via Bol hebt besteld, post een review op uw social media – of praat er eens over, of leen een boek van me uit (of geef er een cadeau). Dank. U weet maar nooit wie er op zoiets zat te wachten of er beter van wordt. (Enkele van de bovenstaande zinnen zijn wellicht al geschikt om rond te strooien? – maar wel graag met m’n naam en boektitel erbij…)
Bedenk: ik kwam ook enkel dankzij anderen (al dan niet zelf auteurs) op het werk van bijvoorbeeld Castaneda, Tom Wolfe, Erich Fromm, Ernest Becker, Herman Hesse, J. Krishnamurti, de Tao The Tjing, Alexander Smit, Nisargadatta, Ramana Maharshi, alsmede lui als Sartre, Levinas, Kierkegaard, Camus, De Beauvoir, De Martelaere, Peter Sloterdijk, John Gray, Schopenhauer, Habermas, Jaspers, Dawkins, Verhaeghe, Dijksterhuis, Kurzban en natuurlijk vooral: Nietzsche! Allemaal dankzij anderen… of andere auteurs.
De review voor InZicht aangaande Boek 3 gaat als volgt:
“Alle goede dingen komen in drieën, dus ook de ‘Valse Noten’ van Hans Laurentius. Deel drie is een stuk dikker dan zijn twee voorgangers en weer gevuld met filosofische beschouwingen, spirituele inzichten, schimpscheuten, aforismen, overpeinzingen, tirades en vooral met talrijke voetnoten. Ter tafel komen o.a. de waan van de dag, de hypocrisie van de media orakels, de kortzichtigheid van de instituten en het zelfbedrog binnen de spirituele wereld. De compromisloosheid uit de vorige delen is gebleven, maar hier en daar is de toon iets meer betrokken. Misschien zegt dit ook iets over de veranderingen in de maatschappij die sinds Valse Noten 1 hebben plaatsgevonden en die wellicht een groter gevoel van urgentie rechtvaardigen. Zo krijgt het gematigde denken, dat door keuzeloosheid ruimte creëert voor domheid, er stevig van langs en is er snoeiharde kritiek op de groeiende tunnelvisie die het gebruik van social media met zich meeneemt. Laurentius is daarbij een groter tegenstander van de polarisatie die zo ontstaat dan van de afzonderlijke polen. Extreem links en extreem rechts, woke en anti-woke verwijt hij dezelfde kortzichtigheid en neiging zich te voegen naar de groepsmentaliteit. Geïnteresseerder dan in de ideeën van beide uitersten is Laurentius in de aannames die hieronder liggen. De basis hiervan zijn hem te vaak modieuze denkbeelden en conflictvermijdend conformisme.
Een terugkerend figuur in het werk van Laurentius is de ‘volwassen mens’ die het tegenovergestelde van al het bovenstaande belichaamt. Onafhankelijk denkend en handelend, wakker, sensitief en de eigen schaduwzijde nooit uit het oog verliezend. Eens zal deze verschijningsvorm zijn/haar individualisme misschien overstijgen, maar voor het heil van onze wereld is dat niet eens het belangrijkste.
De verlichte staat komt hier en daar ook aan bod, zoals in deze mooie beschrijving: “De grondtoon van ‘zijn’ is als een veld van onbezorgde en lichtelijk geamuseerde, onthechte welwillendheid (…) veel neutraler, ‘onverschilliger’, kalmer, zorgelozer en meer open dan die tijdelijke, emotionele heisa…”. Desalniettemin waarschuwt Laurentius ons ervoor ons niet in deze staat te willen verliezen. De ervaring hiervan is altijd tijdelijk en het is belangrijk tegelijkertijd gegrond te blijven in de wereld van de verschijnselen. Met hoe zo’n leven eruitziet sluit Laurentius deze ‘Valse noten’ af. Wonderschoon en buitengewoon in al zijn eenvoud.” — Frans Hasselaar — InZicht —